Urodził się pod Pińczowem, pochodził z drobnej szlachty.
W Piotrkowie pracował od 1852 r. jako nauczyciel prywatny, zaś od 1866 r. - w gimnazjum (przerwę w piotrkowskiej pracy miał w latach 1860-1866, kiedy przebywał w Warszawie).
Publikował w "Roczniku Piotrkowskim" i "Tygodniu"; autor powieści "Perła utracona", prac historycznych (o piotrkowskiej farze i cechach rzemieślniczych); poeta.
Miłośnik teatru. Organizował przedstawienia amatorskie wespół z młodzieżą gimnazjalną. Ciekawostką jest, że dekoracje sceny przygotowywał dla nich Tadeusz Korzon.
Prowadząc doświadczalne badania pedagogiczne w Piotrkowie, zajmował się młodzieżą wykolejoną. W dziedzinie literaturoznawstwa - interesowała go epoka Odrodzenia.
Wyjechał z naszego Miasta do Warszawy, gdzie prowadził dalszą działalność (m.in. redagował "Encyklopedię Wychowawczą"). Tuż przed przenosinami pracował jeszcze krótko na pensji Krzywickich.
W jego nekrologu zespół "Biesiady Literackiej" napisał: "Ze szczególnym zamiłowaniem wykładał język polski i literaturę ojczystą, a zamiłowanie swoje do tych przedmiotów potrafił w serca uczni i uczennic swoich przelewać".