Budowę stadionu przy ulicy Nowej (później Żarskiego, obecnie Dmowskiego) w Piotrkowie Trybunalskim rozpoczęto w 1967 roku, jednak piłkarze Piotrcovii mogli wprowadzić się na nowy obiekt dopiero w 1974 roku. Stadion mógł pomieścić wówczas 6000 widzów. W styczniu 1979 roku Piotrków Trybunalski ogłoszono organizatorem Centralnych Dożynek, które miały odbyć się we wrześniu tego samego roku. Stanowiło to impuls do intensywnej rozbudowy obiektu. Z pracami zdążono na czas i powiększony do pojemności 19000 widzów stadion 9 września był areną ostatnich ogólnopolskich obchodów święta plonów. Obiekt po przebudowie otrzymał imię XXXV-lecia PRL.

W 1981 roku (odpowiednio 16 i 22 sierpnia) odbyły się tu ceremonie otwarcia i zamknięcia IV Śmigłowcowych Mistrzostw Świata (same zawody odbywały się na piotrkowskim lotnisku). Stadion dwukrotnie gościł również finał piłkarskiego Pucharu Polski (22 czerwca 1983 roku: Lechia Gdańsk – Piast Gliwice 2:1 i 23 czerwca 1991 roku: GKS Katowice – Legia Warszawa 1:0) i raz spotkanie o Superpuchar Polski (22 lipca 1988 roku: Górnik Zabrze – Lech Poznań 2:1), a przez lata regularnie występowali na nim piłkarze Piotrcovii, którzy dwukrotnie w tym okresie grali w II lidze (w sezonie 1998/1999 oraz 2002/2003). Po sezonie 2002/2003 właściciel klubu, Antoni Ptak przeniósł jednak drużynę do Szczecina. W międzyczasie, w sierpniu 1996 roku właścicielem terenu stadionu stała się spółka Ptak, a w 1999 roku zmieniono plan zagospodarowania przestrzennego w tym miejscu, dopuszczając możliwość budowy obiektów usługowo-handlowych. Sprawa ta wzbudziła sporo kontrowersji, gdyż w konsekwencji doprowadziła do likwidacji obiektu. Pod koniec 2003 roku spółka Antoniego Ptaka mimo protestów kibiców rozpoczęła rozbiórkę stadionu. Obiekt jeszcze przez jakiś czas służył celom treningowym, później został całkowicie wyłączony z eksploatacji. Ostatnie fragmenty areny rozebrano w 2005 roku.